ظلفه

لغت نامه دهخدا

( ظلفة ) ظلفة. [ ظَ ف َ / ظَ ل ِ ف َ ] ( ع اِ ) نشانی است مرشتر را. || ( ص ) ارض ظلفة ( بالفتح و التحریک )؛ زمین درشت که اثر نگیرد. || امراءة ظلفةالنفس ؛ أی عزیزة عند نفسها. || ( اِ ) یکی از چهار چوب که بر پالان بر دو پهلوی شتر بندند و اطراف زیرین آن به زمین رسد وقتی که بر زمین نهند.

پیشنهاد کاربران

بپرس