ظل ا

[ویکی الکتاب] معنی مُّرِیبٍ: شک کننده (کلمه مریب اسم فاعل از ارابه میباشد که به معنای القاء شبهه در قلب است ، و اگردر عبارت "إِنَّهُمْ لَفِی شَکٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ" شک را با این کلمه توصیف کرده به منظور تاکید همان شک است ، مانند ظلا ظلیلا و حجابا مستورا و حجرا محجورا و امثال آن )
ریشه کلمه:
ظلل (۳۵ بار)

(بکسر ظاء) سایه. گفته‏اند: آن از فی‏ء اعم است گویند: ظل اللیل. ظلّ الجنة هر موضعیکه آفتاب بدان نرسیده ظلّ گویند ولی فی‏ء فقط بمحلی گفته می‏شود که آفتاب از آن بر گشته. و بقولی در صبح ظل و در عصر فی‏ء گویند. و شاید: این از آن جهت است که فی‏ء در اصل بمعنی رجوع است و سایه در عصر برمی گردد. در مجمع ذیل آیه گ‏ویند: اصل ظل بمعنی ستر است که از آفتاب می‏پوشاند رؤبه گفته: هر موضعی که در آن آفتاب بوده و برگشته ظل و فی‏ء و غیر آن ظل است. . برای آن دو آب کشید سپس به سایه برگشت. جمع آن ظلال است (بکسر ظاء). ظل ظلیل:یعنی زندگی لذّت بخش در مجمع فرموده برای مبالغه شی‏ء را به مثل لفظش توصیف می‏کنند مثل: . به تنهایی به معنی سایه دار است. به نظرم مراد از آن در آیه عیش و رفاه است نه سایه راغب و دیگران گفته‏اند: از عزت و رفاه و اباء با ظل تعبیر می‏آورند علی هذا معنی آیه این است: آنها را به رفاه دائمی وارد می‏کنیم. به قول راغب کنایه از غضارت عیش است.