ظَریفی، حسین (بغداد ۱۹۰۹)
شاعر، نمایش نامه نویس و منتقد ادبی عراقی. در ۱۹۳۳ فارغ التحصیل حقوق، و در ۱۹۳۵ قاضی دادگاه شد. فعالیت ادبی فراوان داشت و به صدقی زهاوی، که او را نخستین شاعر شعر سپید در ادبیات مدرن عربی می شمرد، بسیار نزدیک بود، و با گروه ادبی آپولو همکاری داشت. در نمایش نامۀ پیام آور صلح، با تأثیرپذیری از شوقی، از تکنیک تغییر وزن و قافیه برحسب اندیشه، احساس، موقعیت و شخصیت، استفاده برد؛ ظریفی در دفاع از این روش، بر آن بود که هر نمایش نامه را بازیگرانی با لحن های متفاوت اجرا می کنند و کاربرد وزن و قافیۀ یکنواخت سبب انحراف دقت و سلب توجه بیننده از اشخاص و طرح نمایش می شود.
شاعر، نمایش نامه نویس و منتقد ادبی عراقی. در ۱۹۳۳ فارغ التحصیل حقوق، و در ۱۹۳۵ قاضی دادگاه شد. فعالیت ادبی فراوان داشت و به صدقی زهاوی، که او را نخستین شاعر شعر سپید در ادبیات مدرن عربی می شمرد، بسیار نزدیک بود، و با گروه ادبی آپولو همکاری داشت. در نمایش نامۀ پیام آور صلح، با تأثیرپذیری از شوقی، از تکنیک تغییر وزن و قافیه برحسب اندیشه، احساس، موقعیت و شخصیت، استفاده برد؛ ظریفی در دفاع از این روش، بر آن بود که هر نمایش نامه را بازیگرانی با لحن های متفاوت اجرا می کنند و کاربرد وزن و قافیۀ یکنواخت سبب انحراف دقت و سلب توجه بیننده از اشخاص و طرح نمایش می شود.
wikijoo: ظریفی،_حسین_(بغداد_۱۹۰۹)