ظریب

لغت نامه دهخدا

ظریب. [ ظَ ] ( اِخ ) نام موضعی که قبیله طی پیش از فرودآمدن به جبلین درآنجا سکونت داشته اند. معبدبن قرط گوید :
الایا عین جودی بالصبیب
و بکّی ان بکیت بنی عجیب
و کانوا اِخوة لبنی عداء
ففرق بینهم یوم عصیب
فقد ترکوا منازلهم و بادوا
کمنزل ظبی مبنی ظریب.
دیگری گوید :
اجعل ظریباً کحبیب ینسی
لکل قوم مصبح و ممسی.
( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

نام موضعی که قبیل. طی پیش از فرود آمدن به جبلین در آنجا سکونت داشته اند .

پیشنهاد کاربران

بپرس