ظراف
لغت نامه دهخدا
ظراف. [ ظُ ] ( ع ص ) زیرک. دانا. ج ، ظُرفاء.
ظراف. [ ظُرْ را ] ( ع ص ) زیرک. ج ، ظُرافون.
ظراف. [ ظَرْ را ]( ع ص ) شخصی که به درجه کمال زیرک و خوش طبع باشد.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
جدول کلمات
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید