ظبیان

لغت نامه دهخدا

ظبیان. [ ظَ ب َ ] ( اِخ ) ( رأس... ) کوهی است در یمن.

ظبیان. [ ظَب ْ ] ( اِخ ) پدر عالیه است که به قولی از ازواج رسول بود و پیامبر او را طلاق گفت.

پدر عالیه است که بقولی از ازواج رسول بود و پیامبر او را اطلاق گفت .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید