ظاهر سیف الدین برقوق

ملک ظاهر سیف الدین برقوق نخستین فرمانروای دودمان مملوکان برجی در مصر است. از ۷۸۴ تا ۷۹۱ ( قمری ) بر مصر[ ۱] و سپس بر شام فرمان راند. برقوق از قوم چرکس بود و در شمال قفقاز زاده شد. [ ۲] او را که به سبب چشمان برجسته اش برقوق می خواندند، [ ۳] از کریمه خریدند و به قاهره آوردند. در قاهره هنگامی که خواجه اش، یلبغا عمری را، که از سرداران سپاه مملوکان بحری بود، کشتند، او را نیز به زندان انداختند. اما از زندان گریخت و در توطئه ای برای کشتن سلطان شرکت جست. سلطان پسین او را به فرماندهی سپاه گماشت. [ ۴]
برقوق پس از نشستن بر تخت، عبدالرحمان قاضی مالکیان قاهره را از مقامش فروگرفت و ابن خلدون را به جای او گماشت. اما ابن خلدون پس از اندکی از این مقام کناره گرفت و برقوق عبدالرحمان را بر کار پیشین بازگماشت. [ ۱]
برقوق در ۸۱۰ هجری قمری براثر حمله صرع در گذشت[ ۵]