طینت

[ویکی فقه] طینت، از ماده «طین» به معنای گِل، مشتق شده است و از مسائل مهم و پیچیده است و روایات در این زمینه به گونه ای است که برخی از علما، آنها را متشابه و معضل دانسته اند.
مسئله طینت از مسائل مهم و پیچیده است و روایات در این زمینه به گونه ای است که برخی از علما، آنها را متشابه و معضل دانسته اند.
مجلسی، محمد باقر ، مرآةالعقول فی شرح اخبار آل الرسول، ج ۷، ص۱۵، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.
طینت از ماده «طین» به معنای گِل، مشتق شده است. کلمه «طین» در قرآن مجید نیز آمده است که در این میان، چندین بار به صورت نکره درباره خلقت انسان به کار رفته است؛ مانند «هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ طِینٍ ».
انعام/سوره۶، آیه۲.
با نگاه کلی می توان احادیث طینت را به دو دسته تقسیم کرد؛ بخش نخست، از سرشت توحیدی در همه افراد بشر سخن می گوید، این دسته از احادیث دلالت دارند که نوعی اشتراک میان همه انسان ها وجود دارد که به خلقت آنها برمی گردد و از آن به «فطرت» تعبیر می شود.
مطهری، مرتضی، چیستی فطرت و محدوده شمول آن، سؤال ۲۹۹۲۵.
...