طین صغدی. [ ن ِ ص ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ابوریحان در الجماهر در ضمن بحث استخراج یاقوت آرد: و چه بسا که یاقوت را از آتش استخراج کنند و آن هنگامی است که کاملاً خالص نباشد... ازاینرو یاقوت را میان دو بوته از طین صغدی داغ میکنند، و طین صغدی گِل سفیدی است که طاقت آتش را دارد. رجوع به الجماهر ص 42 شود.
