طین خراسانی. [ ن ِ خ ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) طین نشابوری است که گفته شد. ( اختیارات بدیعی ). گلی است بسیار سفید و خوشبو و خوش طعم و با اندک شوری ، و ضرر خوردن او کمتر از سایر خاکهاست و بعضی که عادت به خوردن گل داشته باشند بجهت کمی ِ مضرت از آن میخورند و شرب آن بعد از خوردن چربیها و چیزهای رطوبت دار که قی آرند مانع قی میگردد و جهت سیلان آب دهن و جوع کلبی و هیضه مهلکه که با قی و اسهال باشد ومنع نزلات مفید است خصوصاً که مخلوط باشد با اشنه و گلاب و سعد و اذخر و کبابه و قاقله ، و قدر شربتش تا سه مثقال است و در دفع هیضه دو وقیه برشته کرده او راسه بار با آب سیب ترش باید بنوشند و بدستور با آب سرد و طبیخ سعد همین اثر دارد. ( تحفه حکیم مؤمن ).
فرهنگ فارسی
طین نشابوری است که گفته شد گلی است بسیار سفید و خوشبو و خوش طعم و با اندک شوری و ضرر خوردن او کمتر از سایر خاکهاست و بعضی که عادت بخوردن گل داشته باشند بجهت کمی مضرت از آن میخورند و شرب آن بعد از خوردن چربیها و چیزهای رطوبت دار که قی آرند مانع قی میگردد .
