طین ختم. [ ن ِ خ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب )گِل مهر. گِل سرخ. و رجوع به غیاث ذیل ختام و ختامه و همین لغت نامه ذیل لک و لاک و طین مختوم و مقدمه ابن خلدون ترجمه محمدِ پروین گنابادی ج 1 ص 486 شود.
