طیف مرئی

طیف دیدنی یا نور دیدنی ( به انگلیسی: visible spectrum ) نام بخشی از طیف الکترومغناطیسی است که چشم انسان توانایی تشخیص و دیدنش را دارد.
طول موج طیف دیدنی بین ۳۸۰ تا ۷۵۰ نانومتر[ ۱] است که سازگار با بسامد آن ها ۴۰۰ تا ۷۹۰ تراهرتز است.
حساسیت چشم انسان به طول موج های مختلف الکترومغناطیسی متفاوت است و چشم انسان به طول موج ۵۵۵ نانومتر بیشترین حساسیت را دارد. حساسیت چشم نسبت به این طول موج بسیار بالا است. به طوری که حساسیت چشم انسان در طول موج های کمتر یا بیشتر از ۵۵۵ نانومتر به ۵۰٪ حساسیت چشم در ۵۵۵ نانومتر کاهش پیدا می کند. و این به معنی است که هنگام رانندگی و در هوای بارانی شما با نور زرد دید بسیار بهتری خواهید داشت و نور زرد رنگ به شما کمک می کند تا تفکیک تصویر بهتری داشته باشید. [ ۲]
پرتوهای خورشیدی با طول موج هایی کمتر از ۰٫۲۹ میکرون توسط لایهٔ اوزون جذب می شود و تشعشعاتی که طول موجی بیشتر از ۱٫۴ میکرون دارند توسط بخار آب و کربن دی اکسید هوا جذب می شوند و به زمین نمی رسند. منحنی حساسیت چشم انسان به نور مرئی نشان دهندهٔ این است که چشم انسان با گذشت زمان با شرایط محیط تطبیق یافته است. [ ۳]
حساسیت چشم به شدت نور نیز بستگی دارد؛ به طوری که در شدت نور کم، منحنی حساسیت به اندازهٔ ۵۰ نانومتر به سمت فرابنفش جابجا می شود. [ ۴]