طیف سنجی انتشار اتمی پلاسمای جفت شده القایی ( ICP - AES ) ، که به آن طیف سنجی انتشار نوری پلاسمای جفت شده القایی ( ICP - OES ) نیز گفته می شود، یک تکنیک تحلیلی است که برای تشخیص عنصرهای شیمیایی استفاده می شود. این نوعی طیف سنجی انتشار است که از پلاسمای جفت شده القایی، برای تولید اتم ها و یون های برانگیخته استفاده می کند تا تابش الکترومغناطیسی را در طول موج های مشخصه یک عنصر خاص، ساطع کنند. پلاسما یک منبع دمای بالا برای منبع گاز یونیزه ( اغلب آرگون ) است. پلاسما توسط جفت های القایی از سیم پیچ های الکتریکی خنک شده در فرکانس های مگاهرتز، نگهداری می شود. دمای منبع در بازه ۶۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ کلوین است. شدت انتشار از طول موج های مختلف نور، متناسب با غلظت عناصر درون نمونه است.
ICP - AES از دو بخش تشکیل شده است: ICP و طیف سنج نوری. مشعل ICP از ۳ لوله شیشه ای کوارتز متحدالمرکز تشکیل شده است. [ ۱] سیم پیچ خروجی یا «کار» ژنراتور فرکانس رادیویی ( RF ) ، بخشی از این مشعل کوارتز را احاطه کرده است. گاز آرگون معمولاً برای ایجاد پلاسما استفاده می شود.
ICPها دارای دو حالت عملیاتی هستند که به آن ها حالت خازنی ( E ) با چگالی پلاسما پایین و حالت القایی ( H ) با چگالی پلاسما بالا می گویند و انتقال حالت گرمایش از E به H با ورودی های خارجی اتفاق می افتد. [ ۲] مشعل در حالت H کار می کند.
هنگامی که مشعل روشن می شود، یک میدان الکترومغناطیسی شدید در سیم پیچ توسط سیگنال فرکانس رادیویی با قدرت بالا که در سیم پیچ جریان دارد، ایجاد می شود. این سیگنال RF توسط ژنراتور RF ایجاد می شود که در واقع یک فرستنده رادیویی با قدرت بالا است که «کویل کار» را به همان روشی که یک فرستنده رادیویی معمولی یک آنتن فرستنده را به حرکت درمی آورد. سازهای معمولی با ۲۷ یا ۴۰ مگاهرتز اجرا می شوند. [ ۳] گاز آرگون که از طریق مشعل جریان می یابد، با یک واحد تسلا مشتعل می شود که یک قوس تخلیه کوتاه از طریق جریان آرگون ایجاد می کند تا فرایند یونیزاسیون را آغاز کند. هنگامی که پلاسما «مشتعل شد»، واحد تسلا خاموش می شود.
گاز آرگون در میدان الکترومغناطیسی شدید یونیزه می شود و در یک الگوی متقارن چرخشی خاص به سمت میدان مغناطیسی سیم پیچ RF جریان می یابد. سپس یک پلاسمای پایدار و دمای بالا در حدود ۷۰۰۰ کلوین در نتیجه برخوردهای ناکشسان ایجاد شده بین اتم های خنثی آرگون و ذرات باردار، ایجاد می شود. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفICP - AES از دو بخش تشکیل شده است: ICP و طیف سنج نوری. مشعل ICP از ۳ لوله شیشه ای کوارتز متحدالمرکز تشکیل شده است. [ ۱] سیم پیچ خروجی یا «کار» ژنراتور فرکانس رادیویی ( RF ) ، بخشی از این مشعل کوارتز را احاطه کرده است. گاز آرگون معمولاً برای ایجاد پلاسما استفاده می شود.
ICPها دارای دو حالت عملیاتی هستند که به آن ها حالت خازنی ( E ) با چگالی پلاسما پایین و حالت القایی ( H ) با چگالی پلاسما بالا می گویند و انتقال حالت گرمایش از E به H با ورودی های خارجی اتفاق می افتد. [ ۲] مشعل در حالت H کار می کند.
هنگامی که مشعل روشن می شود، یک میدان الکترومغناطیسی شدید در سیم پیچ توسط سیگنال فرکانس رادیویی با قدرت بالا که در سیم پیچ جریان دارد، ایجاد می شود. این سیگنال RF توسط ژنراتور RF ایجاد می شود که در واقع یک فرستنده رادیویی با قدرت بالا است که «کویل کار» را به همان روشی که یک فرستنده رادیویی معمولی یک آنتن فرستنده را به حرکت درمی آورد. سازهای معمولی با ۲۷ یا ۴۰ مگاهرتز اجرا می شوند. [ ۳] گاز آرگون که از طریق مشعل جریان می یابد، با یک واحد تسلا مشتعل می شود که یک قوس تخلیه کوتاه از طریق جریان آرگون ایجاد می کند تا فرایند یونیزاسیون را آغاز کند. هنگامی که پلاسما «مشتعل شد»، واحد تسلا خاموش می شود.
گاز آرگون در میدان الکترومغناطیسی شدید یونیزه می شود و در یک الگوی متقارن چرخشی خاص به سمت میدان مغناطیسی سیم پیچ RF جریان می یابد. سپس یک پلاسمای پایدار و دمای بالا در حدود ۷۰۰۰ کلوین در نتیجه برخوردهای ناکشسان ایجاد شده بین اتم های خنثی آرگون و ذرات باردار، ایجاد می شود. [ ۴]
