طیف اوتیسم

طیف اوتیسم ( به انگلیسی: Autism Spectrum ) که عموماً به آن اوتیسم یا درخودماندگی[ ۲] می گویند، یک اختلال عصبی تکوینی با وجود مشکلات جدی در تعاملات اجتماعی، و ارتباطات کلامی و غیرکلامی و وجود رفتارهای تکراری و علایق محدود در فرد می باشد. واکنش های غیرمعمول به محرک حسی و تأکید فرد بر حفظ ثبات و روال هایی خاص در زندگی نیز از نشانه های شایع این اختلال هستند. اوتیسم به طور رسمی در سازمان بهداشت جهانی و انجمن روان پزشکی آمریکا با عنوان اختلال طیف اوتیسم ( به انگلیسی: Autism Spectrum Disorder ) و در خدمات ملی بهداشت انگلستان با عنوان وضعیت طیف اوتیسم ( به انگلیسی: Autism Spectrum Condition ) شناخته می شود[ ۳] و از منظر حقوقی و پزشکی[ ۴] نوعی ناتوانی از گروه ناتوانی های رشدی - عصبی تعریف شده است.
اوتیسم، توسط بسیاری از منابع روان پزشکی به عنوان یک اختلال طیفی در نظر گرفته می شود. اختلال طیفی اختلالی است که می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت ظاهر شود و هر فرد ممکن است برخی از ویژگی های مرتبط با آن، اما نه همه آن ها را به درجات بسیار متفاوتی نشان دهد. به کسانی که ویژگی های این طیف اختلالی را دارند اوتیستیک گفته می شود. افراد اوتیستیک مختلف ممکن است ویژگی های متفاوتی از خود نشان دهند و ویژگی های این اختلال طیف گونه ممکن است در زمان های مختلف به شکل متفاوتی در هر فرد ظاهر شود. [ ۵] تنوع زیادی در سطح حمایتی که افراد اوتیستیک به آن نیاز دارند دیده می شود. برخی از افراد اوتیستیک توانایی صحبت و گفتار را به طور کلی ندارند، در حالی که برخی دیگر به طور نسبی دارای توانایی گفتاری بدون نقض هستند.
طیف اوتیسم از نظر تاریخی به زیرمجموعه هایی تقسیم می شد، اما سؤالات مداومی در مورد اعتبار این تقسیم بندی ها وجود دارد. [ ۶] [ ۷] با این حال، جدیدترین نسخه های راهنمای تشخیصی اصلی انگلیسی زبان، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی. ( DSM - 5 - TR، منتشر شده در سال ۲۰۲۲ میلادی ) و طبقه بندی بین المللی بیماری ها ( ICD - 11، منتشر شده در سال ۲۰۲۱ میلادی[ ۸] ) هر دو اختلال طیف اوتیسم یا ASD[ پانویس ۱] را به عنوان یک اختلال منفرد فهرست می کنند. [ ۹] [ ۱۰]
درمورد مناسب بودن به کارگیری اصطلاح پزشکی اختلال در وصف طیف اوتیسم اختلاف نظر وجود دارد و بسیاری از منابع ترجیح می دهند از اوتیسم[ ۱۱] یا در بریتانیا از کلمه شرایط طیف اوتیسم[ ۱۲] [ ۱۳] ( به انگلیسی: Autism Spectrum Conditions ( ASC ) ) به جای اختلال طیف اوتیسم استفاده کنند. در حالی که روان پزشکی به طور سنتی اوتیسم را به عنوان یک اختلال عصبی - رشدی طبقه بندی می کند، برخی از فعالان حوزه اوتیسم، اوتیسم را گونه ای از تنوع عصبی ( به انگلیسی: Neurodiversity ) و نوعی تنوع طبیعی در تفکر و تجربه انسان می دانند. [ ۱۴] بر اساس این دیدگاه، که توسط جنبش حقوق اوتیسم ترویج شده است، لزوماً هیچ مشکل آسیب شناسانه ای برای یک فرد اوتیسمی وجود ندارد، اما این موضوع مانع از ناتوان خواندن بعضی از افراد اوتیستیک و به طور بالقوه به رسمیت شناختن داشتن نیازهای حمایتی بالا در این افراد نمی شود. [ ۱۵] این دیدگاه نسبتاً مثبت و کلی نگر از اوتیسم منجر به درجاتی از تنش و اختلاف بین افراد بزرگسال اوتیستیک، حامیان و موسسات خیریه فعال در این حوزه شده است. [ ۱۶] [ ۱۷]