طیری

لغت نامه دهخدا

طیری. [ طَ] ( اِخ ) منسوب به طیر که لقب ابوالفرج محمدبن محمدبن احمدبن الطیر القصری الطیری المقری البغدادی ( 466-540 هَ. ق. ) بوده که پس از وی اخلاف او خود را به وی منسوب داشته و خویشتن را طیری خواندند. ( سمعانی ).

طیری. [ ری ی ] ( اِخ ) منسوب به طیرة که از ضیاع دمشق است. ( سمعانی ).

طیری. [ را ] ( اِخ ) دهیست به اصفهان. طیرانی منسوب به وی. ( منتهی الارب ). یاقوت در معجم البلدان حرف آخر این کلمه را بصورت الف ضبط کرده نه بصورت یاء چنانکه گذشت. رجوع به طیرا شود.

فرهنگ فارسی

دهیست باصفهان طیرانی : منسوب باصفهان

پیشنهاد کاربران

بپرس