طیره گر

لغت نامه دهخدا

طیره گر. [ طَ / طِ رَ / رِ گ َ ] ( ص مرکب ) خشمگر. خشمگن. خشمگین :
گفتا چو منی را چه دهی دیده طیره
نفرین بچنین طیره گر خیره نگر بر.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) خشم آلود غضبناک .

پیشنهاد کاربران

بپرس