طیبین. [ طَی ْ ی ِ ] ( اِخ ) نام کوهی است در شام. قلقشندی آرد: و در کوه معروف به طیبین شام فرقه ای از قبیله همدانست. ( صبح الاعشی ج 1 ص 328 ). طیبین. [ طَی ْ ی ِ ] ( ع ص ،اِ ) ج ِ طیب ( در حال نصب و جرّ ). رجوع به طیب شود.
فرهنگ فارسی
۱ - پاک پاکیزه طاهر . ۲ - خوب نیکو . ۳ - حلال روا. ۴ - خوشبوی معطر نام کوهی است در شام
فرهنگ عمید
= طَیب
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی طَیِّبِینَ: پاک و پاکیزها ریشه کلمه: طیب (۵۰ بار)
