طیب شاه جلال الدین

دانشنامه آزاد فارسی

طَیّب شاه، جَلالُ الدّین ( ـ۶۷۷ق)
از امرای شبانکاره . بعد از مرگ برادرش نصرت الدین ابراهیم ، در ۱۳ سالگی به پادشاهی رسید و پس از حدود دو سال ، مشخصاً زمام امور را به دست گرفت و حکومت شبانکاره در زمان سلطنت او به اوج کمال رسید. در دورۀ فرمانروایی خود عمارت های فراوان ساخت و امیران و نزدیکان را مرتبه داد. دو مرتبه به نزد هولاکوخان مغول رفت و از وی هدیه و نشان زرین گرفت. او پادشاهی میگسار بود و در لهو و لعب افراط می کرد و در عین حال امیری بخشنده بود. در دورۀ فرمانروایی اباقاخان مغول نیز به درگاه خان مغول رفت و از وی نشان گرفت. چون طَیّب شاه ، حاکم شبانکاره را در دستگاه خان مغول به فساد مالی متهم کرده و موجب عزل او شده بود، بعد از مرگ اباقاخان ، به دست گماشتگان حاکم معزول ، به قتل رسید.

پیشنهاد کاربران

بپرس