طیب اﷲ روضته. [ طَی ْ ی َ بَل ْ لا هَُ رَ ض َ ت َه ْ ] ( ع جمله فعلیه دعایی ) هنگام بیاد آوردن مردی ازجهان رفته گویند، یعنی پاکیزه گرداناد خدای مرغزار او را ( کنایه از مرقد ).
