طؤوی

لغت نامه دهخدا

طؤوی. [ طُءْ وی ی ] ( ع اِ ) طُؤْری. طورانی. گویند: ما بالدّار طؤوی ؛ نیست در خانه کسی. ( منتهی الارب ). رجوع به طؤری شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس