طوقان فدوی

طوقان، فَدوی (نابلس ۱۹۱۷ـ۲۰۰۳)
طوقان، فَدوی
بانوی شاعر فلسطینی. در خانواده ای ثروتمند زاده شد. ۱۳ ساله بود که از سوی خانواده اش از ادامۀ تحصیل منع و خانه نشین شد و برادرش، ابراهیم طوقان، شاعر ناسیونالیست، آموزش او را شخصاً برعهده گرفت و وی را با سرودن شعر و هنر آشنا کرد. چند سال بعد، فدوی، با نام مستعار دنانیر شعرهایی سرود و مجموعۀ تنهایی با روزگار (۱۹۵۵) را با نام حقیقی خود چاپ کرد. این مجموعه، اندوه ژرف شاعر از تنهایی و حسرت رهایی از فشار و تنگنا را بازمی نماید. این شعرها تا اندازه ای به تأثیر از شاعران مهاجر (به عربی مَهْجَر) سروده شده است. فدوی با انتشار دو مجموعۀ بعدی به عنوان یکی از برجسته ترین شاعره های جهان عرب شهرت یافت. در ۱۹۶۳ به خارج سفر کرد و در آکسفورد به فراگیری ادبیات انگلیسی پرداخت. سروده های بعدی او در قالب شعر آزاد، گستردگی افق دیدش را نشان می دهد. مجموعۀ جلوی دَرِ بسته (۱۹۶۷) را در سوگ برادرش، نِمر، سروده، اما آثار متأخرتر او، (شب شهسواران، ۱۹۶۹؛ کابوس شب و روز، ۱۹۷۴؛ و تموز و چیزی دیگر، ۱۹۸۷) بازتاب مبارزۀ ملت فلسطین در راه دفاع از حیثیت و آزادی است. فدوی طوقان امروزه در نابلس زندگی می کند و همچنان برای قهرمانان انتفاضۀ فلسطین شعر می سراید.