طوق باز

لغت نامه دهخدا

طوق باز. [ طَ / طُو] ( نف مرکب ) ظاهر آنست که از عالم شمشیرباز باشد، یعنی بازی کننده بطوق. خواجه نظامی راست :
سر زلف معشوق را طوق ساز
درافکن به این گردن طوق باز.
گردنی که بقید عشق خو کرده است و به طوق بازی عمر صرف نموده. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن چه که با طوق ( گردن بند ) بازی کند : گردن طوق باز .
ظاهرا آنست که از عالم شمشیر باز باشد یعنی بازی کننده بطوق .

پیشنهاد کاربران

بپرس