طوفا ن البکاء

طوفا ن البُکاء
(نام کامل: طوفانُ البُکاء فی مَقاتِلِ الشّهدا) اثری به زبان فارسی در مقاتل و سوگواری از شیخ ابراهیم جوهری قزوینی ملقب به افصح الشعراء (م ۱۲۵۳ق). از مشاهیر شاعران و بزرگان روزگار خویش بود. طوفان البکاء که به جوهری نیز شهرت دارد، شامل یک مقدمه و چهارده آتشکده و هر آتشکده شامل چند شعله و یک خاتمه است. مقدمۀ آن در چهارده بند در سوگواری سیدالشهدا (ع) است. آتشکده ها شامل: در احوال خاتم پیامبران (ص)، در مصیبت حضرت زهرا (س)، دربارۀ حضرت علی (ع)، دربارۀ حضرت امام حسن (ع)، دربارۀ حضرت امام حسین (ع)...، دربارۀ حضرت رضا (ع)...، در احوالات امام قائم (عج). خاتمۀ آن در گزارش احوال مصنف در قزوین است. طوفان البکاء که ترکیبی از نظم و نثر است با زبانی ساده، شیوا و روان بیان شده است. صنایع ادبی و بدیعی ازجمله براعت استهلال در آن به کار رفته است. جوهری یا طوفان البکاء از زمان نگارش که در ۱۲۵۰ق بوده است، تاکنون چندین بار به چاپ رسیده است و تا روزگاری نه چندان دور در میان عموم شیعیان خوانندگان بی شماری داشته است. تعزیه سازان و تعزیه خوانان دورۀ قاجاریه برخی از اشعار و قطعات این کتاب را عیناً و یا با اندکی تغییر در نسخه های تعزیه ها می آوردند. نخستین چاپ این کتاب در ۱۲۵۸ق و آخرین آن برای بار دوازدهم در ۱۳۶۷ق در تهران تجدید چاپ شده و تحت عنوان کتاب جوهری شهرت بسیار دارد.