طوطی طوق صورتی یا ملنگو ( نام علمی: Psittacula krameri ) پرنده ای از خانواده طوطیان سبز است. این طوطی را در زبان انگلیسی «طوطی کوچک اسکندر»، «پاراکیت گردن حلقه ای» و «پاراکیت گردن حلقه ای صورتی» و در زبان ترکی استانبولی «یشیل پاپاعان» و در زبان آلمانی «هالس باند زتیچ» و در زبان فرانسوی «پروچ کوللر» و در زبان عربی «ببغاء الدره المطوق» گویند. این طوطی نیز طرفداران بسیاری دارد و از لحاظ جثه و اندازه کمی کوچک تر از شاه طوطی است و برخلاف شاه طوطی، فاقد لکه سرخ روی لبه بال است.
... [مشاهده متن کامل]
جنس نر=تقریبا کمی بزرگ تر از ماده می باشد و زیر گردن ان بعد از بالغ شدن رنگ مشکی و پشت گردن رنگ صورتی می شود. جنس ماده=کوچک تر از نرها بوده و به صورت ساده و پرهای به هم ریخته ای دارد.
طول طوطی ملنگو به مراتب از شاه طوطی کوچک تر بوده و اندازه بدن آن با احتساب دم در حدود ۴۰ سانتی متر و طول بال ها تقریباً ۱۵تا۵/۱۷ سانتی متر می باشد.
این طوطی دارای چهار زیرگونه است که دو زیرگونه آسیایی و دو زیرگونه آفریقایی هستند که هر دو زیرگونه آسیایی کمی درشت تر از زیرگونه های آفریقایی هستند. در زیر گونه های آفریقایی، پرنده بالغ بدنی کشیده و دمی بلندتر داشته و منقار بالایی آن سرخ تیره می باشد. در زیرگونه های آسیایی، پرنده بالغ جثه ای بزرگ تر داشته و منقار بالایی آن سرخ روشن است و منقار آن کمی بزرگ تر از زیرگونه های آفریقایی است. طول گردن و فاصله آن از سر در طوطی ملنگوی آفریقایی بیشتر از طوطی ملنگوی هندی است. طوطی ملنگوی هندی راحت تر از طوطی ملنگوی آفریقایی اهلی شده و استعداد بیشتری برای تقلید صدا دارد. طوطی ملنگو در شبه قاره هند، نپال، افغانستان، سریلانکا، پاکستان و بنگلادش دیده می شود. پرورش این طوطی امروزه علاوه بر ایران در عربستان سعودی، امارات عربی متحده و سلطان نشین عمان و همچنین هُنگ کنگ، سنگاپور و ایالات متحده آمریکا رایج و متداول است. این پرنده همچنین در کشور مصر پرورش داده می شود و گله هایی از این پرنده در اطراف دانشگاه قاهره و پارک اورامان که دارای درختان بلند زیادی است دیده می شود. در طوطی ملنگو گاهی رنگ هایی به جز رنگ معمول سبز هم دیده شده به عنوان مثال طوطی ملنگو آبی رنگ که به واسطه جهش پدید آمده و فاقد طوق گردن می باشد. طول عمر ملنگو به طور معمول ۲۰ تا ۳۰ سال در شرایط اسارت می باشد البته در مواردی عمر تا ۵۰ سال نیز گزارش شده است.
... [مشاهده متن کامل]
جنس نر=تقریبا کمی بزرگ تر از ماده می باشد و زیر گردن ان بعد از بالغ شدن رنگ مشکی و پشت گردن رنگ صورتی می شود. جنس ماده=کوچک تر از نرها بوده و به صورت ساده و پرهای به هم ریخته ای دارد.
طول طوطی ملنگو به مراتب از شاه طوطی کوچک تر بوده و اندازه بدن آن با احتساب دم در حدود ۴۰ سانتی متر و طول بال ها تقریباً ۱۵تا۵/۱۷ سانتی متر می باشد.
این طوطی دارای چهار زیرگونه است که دو زیرگونه آسیایی و دو زیرگونه آفریقایی هستند که هر دو زیرگونه آسیایی کمی درشت تر از زیرگونه های آفریقایی هستند. در زیر گونه های آفریقایی، پرنده بالغ بدنی کشیده و دمی بلندتر داشته و منقار بالایی آن سرخ تیره می باشد. در زیرگونه های آسیایی، پرنده بالغ جثه ای بزرگ تر داشته و منقار بالایی آن سرخ روشن است و منقار آن کمی بزرگ تر از زیرگونه های آفریقایی است. طول گردن و فاصله آن از سر در طوطی ملنگوی آفریقایی بیشتر از طوطی ملنگوی هندی است. طوطی ملنگوی هندی راحت تر از طوطی ملنگوی آفریقایی اهلی شده و استعداد بیشتری برای تقلید صدا دارد. طوطی ملنگو در شبه قاره هند، نپال، افغانستان، سریلانکا، پاکستان و بنگلادش دیده می شود. پرورش این طوطی امروزه علاوه بر ایران در عربستان سعودی، امارات عربی متحده و سلطان نشین عمان و همچنین هُنگ کنگ، سنگاپور و ایالات متحده آمریکا رایج و متداول است. این پرنده همچنین در کشور مصر پرورش داده می شود و گله هایی از این پرنده در اطراف دانشگاه قاهره و پارک اورامان که دارای درختان بلند زیادی است دیده می شود. در طوطی ملنگو گاهی رنگ هایی به جز رنگ معمول سبز هم دیده شده به عنوان مثال طوطی ملنگو آبی رنگ که به واسطه جهش پدید آمده و فاقد طوق گردن می باشد. طول عمر ملنگو به طور معمول ۲۰ تا ۳۰ سال در شرایط اسارت می باشد البته در مواردی عمر تا ۵۰ سال نیز گزارش شده است.
