طوطی سمرقندی
لغت نامه دهخدا
مهر رویش را چو لطف بی حد و پایان بود
در مه رخسار او بیند دل و حیران بود.
از مهر سین مراد است و لطف که پایان اوان باشد سلطانست ، ودر مصرع ثانی از در، باب ، خواسته و از ماه رخسار را. ( تذکره نصرآبادی ص 524 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید