طوبا

�طوبی، درختی است در بهشت که خداوند آن را با دست رحمت خود غرس نموده و از روح خود به آن دمیده است، از این درخت زینت ها و میوه های خوش گوار می روید که به دهان اهل بهشت بسیار نزدیک و در دسترس است و شاخه هایش از پشت دیوارهای بهشت پیدا است�.
. طوبی ‏
براساس روایات متعدد مقصود از �طوبی� در آیه �الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ�؛ طوبا درختی در بهشت است. البته همان طور که مفسّران قرآن گفته اند این معنا یکی از مصادیق و معنای اسمی �طوبی� در این آیه شریفه می باشد چرا که معنای �طوبی� بهتر و پاکیزه تر یا بهترین و پاکیزه ترین است، و با توجه به مفهوم این کلمه که از هر نظر وسیع و نامحدود می باشد، و همه نیکی ها و پاکی ها را شامل می شود؛ از همه چیز بهترینش: بهترین زندگی، بهترین نعمت ها، بهترین آرامش، بهترین دوستان، و بهترین الطاف خاص پروردگار، همه اینها در گرو ایمان و عمل صالح است، و پاداشی است براى آنها که از نظر عقیده، محکم و از نظر عمل، پاک و فعال و درستکار و خدمت گزارند.