طهیر

لغت نامه دهخدا

طهیر. [ طَ ] ( ع ص ) پاک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، طُهران ، طهاری. || پاک کننده. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس