طهمه
لغت نامه دهخدا
طهمة. [طُ م َ ] ( ع اِ ) سیاه زردی مایل یا تیره با اندک سیاهی یا سرخ که بسپیدی زند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
طهمة. [ ] ( ع اِ ) غذای مطبوع لذت بخش که مردم خوش خوراک در خوردن آن افراط کنند. ( از دزی ج 2 ص 65 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید