طهطاه

لغت نامه دهخدا

طهطاه.[ طَ ] ( ع ص ) اسب خوش منظر بشگفت آورنده از خوبی و جمال. || جوان فربه پرگوشت. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس