طهاوه

لغت نامه دهخدا

( طهاوة ) طهاوة. [ طُ وَ ] ( ع اِ ) سرشیر که مانند پوست تنک بالای آن جمع آید. || سرخون. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس