طنبک. [ طُم ْ ب َ ] ( معرب ، اِ ) دهلی باشد دم دراز که آن را از چوب و گاهی از سفال نیز سازند و بازیگران و سرآوازه خوانان در زیر بغل گرفته نوازند و خوانند. ( برهان ). نوعی از دهل کوچک ، معرب تنبک. ( غیاث ) ( آنندراج ). رجوع به تنبک شود.
فرهنگ فارسی
تنبک دهلی باشد دم دراز که آنرا از چوب و گاهی از سفال نیز سازند و بازیگران و سر آوازه خوانان در زیر بغل گرفته نوازند و خوانند .
