طناب قورق

لغت نامه دهخدا

طناب قورق. [ طَ ب ِ ق ُ رُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) طنابی که گرد خیمه سلاطین کشند ودر سواری سلاطین و حکام بندند از جهت امتناع آمدورفت مردم عوام از عالم باره که در هندوستان مرسوم است ودر آن زبان جالی گویند. شفیع اثر راست :
ز چین جبه فرومایگان دنیادار
کشیده اند طناب قورق برای فقیر.
و له :
بر سر راه او طناب قورق
بسته از چله کمان باشد.
( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

طنابی که گرد خیمه سلاطین کشند و در سواری سلاطین و حکام بندند از جهت امتناع مردم عوام از آمد و رفت از عالم باره که در هندوستان مرسوم است و در آن زبان جالی گویند .

پیشنهاد کاربران

بپرس