طناء

لغت نامه دهخدا

طناء. [ طَ ن َءْ ] ( ع مص ) چفسیدن سپرز بر پهلوی وی. ( منتهی الارب ). واگرفتگی سپرز پهلو. ( مهذب الاسماء ). || آشکار نکردن جهت شرم آنچه در دل دارد. || شرم داشتن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس