طمول

لغت نامه دهخدا

طمول. [ طُ ] ( ع اِ ) ج ِ طمل. ( منتهی الارب ).
طمول. [ طَ ] ( ع ص ) مرد بدزبان بیباک. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس