طمور
لغت نامه دهخدا
طمور. [ طُ ] ( ع مص ) وثوب. طمر. ( منتهی الارب ).برجستن. ( تاج المصادر ) ( زوزنی ). جستن. ( منتخب اللغات ). برجستن بسوی نشیب یا بسوی هوا. ( منتهی الارب ). ازبالا بزیر جستن. ( تاج المصادر ). || رفتن. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ). سیر کردن در زمین. ( منتخب اللغات ). || درگذشتن. ( منتهی الارب ).
طمور.[ طِم ْ م َ ] ( ع اِ ) بیخ و بن. طمر. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید