طمش. [ طَ ] ( ع اِ ) مردم. گویند: ما ادری ای الطمش هو؛ ای ای الناس ؛ یعنی ندانم که چه مرد است او. ج ، طموش. گویند: وحش و لا طمش من الطموش. ( منتهی الارب ).
