( طلیة ) طلیة. [ طُل ْ ی َ ] ( ع اِ ) گردن. || بیخ گردن. ج ، طلاء،و منه قول بعضهم : اللحیه لحلیة ما لم تطل عن الطلیه.( منتهی الارب ). پیش گردن. ج ، طُلی. ( مهذب الاسماء ).طلیة. [ طَل ْ ی َ ] ( ع اِ ) رکوی حیض. ( مهذب الاسماء ).
