طلقه
لغت نامه دهخدا
طلقة. [ طَ ق َ ] ( ع ص ) لیلة طلقة؛ شب نه گرم و نه سرد. ( منتهی الارب ).
طلقة. [ طُ ل َ ق َ ] ( ع ص ) مرد بسیار طلاق دهنده. طلیق. ( منتهی الارب ). مردی طَلاّق. ( مهذب الاسماء ). کثیرالتطلیق. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید