طلحیف. [ طِ ] ( ع ص ) ضرب زدن سخت. یقال : ضربه ضرباً طِلْحیفاً؛ ای شدیداً. طِلْحاف. طَلَحْف. طِلَحْف. طِلَّحْف. طَلَحْفی ̍. ( منتهی الارب ).
