طلب مواثبه. [ طَ ل َ ب ِ م ُ ث َ ب َ / ب ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مواثبه در لغت بمعنی مسارعت است از وثوب و طلب مواثبه در نزد فقیهان عبارت از طلبیدن شفیع شفعه را در مجلسی که در آن به بیع آگاه شده است و وجه تسمیه آن این است که بر غایت تعجیل دلالت کند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ).
فرهنگ فارسی
مواثبه در لغت بمعنی مسارعت است از وثوب و طلب مواثبه در نزد فقیهان عبارت از طلبیدن شفیع شفعه را در مجلسی که در آن به بیع آگاه شده است و وجه تسمیه آن اینست که برغایت تعجیل دلالت کند .
