[ویکی اهل البیت] طلب علم و دانش از بالاترین کمالات انسان می باشد و روایات این نکته را تبیین فرموده اند.
أَخْبَرَنَا مُحَمّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبِی الْحُسَیْنِ الْفَارِسِیّ عَنْ عَبْدِ الرّحْمَنِ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِیضَةٌ عَلَی کُلّ مُسْلِمٍ أَلَا إِنّ اللّهَ یُحِبّ بُغَاةَ الْعِلْمِ؛ رسول خدا صلی الله و علیه و آله فرمود: دانشجوئی بر هر مسلمانی واجب است، همانا خدا دانشجویان را دوست دارد. (اصول کافی ج: 1 ص: 35 روایة: 1)
آگاهی و عدم جهل مورد عنایت انبیاء بوده و انسان جاهل همیشه سرگردان و احتمال انحراف به هر سوئی را خواهد داشت و اگر انسان به علومی که احتیاج داشته باشد و نسبت به آن کوتاهی کند طبعا نسبت به آن علم اعرابی و جاهل است.
عَلِیّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمّدٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الْمِنْقَرِیّ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِیَاثٍ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللّهِ علیه السلام مَنْ تَعَلّمَ الْعِلْمَ وَعَمِلَ بِهِ وَعَلّمَ لِلّهِ دُعِیَ فِی مَلَکُوتِ السّمَاوَاتِ عَظِیماً فَقِیلَ تَعَلّمَ لِلّهِ وَعَمِلَ لِلّهِ وَعَلّمَ لِلّهِ؛ حفص گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: هر که برای خدا علم را بیاموزد و بدان عمل کند و بدیگران بیاموزد در مقامهای بلند آسمانها عظیمش خوانند و گویند: آموخت برای خدا، عمل کرد برای خدا، تعلیم داد برای خدا. (اصول کافی جلد 1 ص: 43 روایة: 6)
عَلِیّ بْنُ مُحَمّدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَی عَنْ عَلِیّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِاللّهِ علیه السلام یَقُولُ تَفَقّهُوا فِی الدّینِ فَإِنّهُ مَنْ لَمْ یَتَفَقّهْ مِنْکُمْ فِی الدّینِ فَهُوَ أَعْرَابِیّ ٌ إِنّ اللّهَ یَقُولُ فِی کِتَابِهِ لِیَتَفَقّهُوا فِی الدّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلّهُمْ یَحْذَرُونَ؛ علی بن أبی حمزه گوید: شنیدم که حضرت صادق علیه السلام می فرمود دین را خوب بفهمید زیرا هر که دین را خوب نفهمد مانند صحراگرد است. خداوند در کتابش می فرماید ( 124 سوره 9 ) تا در امر دین دانش اندوزند و چون بازگشتند قوم خود را بیم دهند شاید آن ها بترسند. (اصول کافی جلد 1 صفحه: 36 روایة: 6)
عَلِیّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ یُونُسَ عَنْ جَمِیلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِاللّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ یَغْدُو النّاسُ عَلَی ثَلَاثَةِ أَصْنَافٍ عَالِمٍ وَ مُتَعَلّمٍ وَ غُثَاءٍ فَنَحْنُ الْعُلَمَاءُ وَ شِیعَتُنَا الْمُتَعَلّمُونَ و َسَائِرُ النّاسِ غُثَاءٌ؛ و فرمود: مردم به سه دسته شوند: دانشمند و دانشجو و خاشاک روی آب، ما دانشمندانیم و شیعیان ما دانشجویان و مردم دیگر خاشاک روی آب. (اصول کافی جلد 1 ص: 41 روایة: 4)
الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمّدٍ عَنْ عَلِیّ بْنِ مُحَمّدِ بْنِ سَعْدٍ رَفَعَهُ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ عَلِیّ بْنِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ مَا فِی طَلَبِ الْعِلْمِ لَطَلَبُوهُ وَ لَوْ بِسَفْکِ الْمُهَجِ وَ خَوْضِ اللّجَجِ إِنّ اللّهَ تَبَارَکَ و َتَعَالَی أَوْحَی إِلَی دَانِیَالَ أَنّ أَمْقَتَ عَبِیدِی إِلَیّ الْجَاهِلُ الْمُسْتَخِفّ بِحَقّ أَهْلِ الْعِلْمِ التّارِکُ لِلِاقْتِدَاءِ بِهِمْ وَ أَنّ أَحَبّ عَبِیدِی إِلَیّ التّقِیّ الطّالِبُ لِلثّوَابِ الْجَزِیلِ اللّازِمُ لِلْعُلَمَاءِ التّابِعُ لِلْحُلَمَاءِ الْقَابِلُ عَنِ الْحُکَمَاءِ؛ امام چهارم علیه السلام فرمود: اگر مردم بدانند در طلب علم چه فایده ای است آن را می طلبند اگر چه با ریختن خون دل و فرو رفتن در گرداب ها باشد. خداوند تبارک و تعالی به دانیال وحی فرمود که: منفورترین بندگان من نزد من نادانی است که حق علما را سبک شمرد و پیروی ایشان نکند و محبوب ترین بندگانم پرهیزکاری است که طالب ثواب بزرگ و ملازم علماء و پیرو خویشتن داران و پذیرنده حکما باشد. (اصول کافی جلد 1 صفحه: 43 روایة: 5)
أَخْبَرَنَا مُحَمّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبِی الْحُسَیْنِ الْفَارِسِیّ عَنْ عَبْدِ الرّحْمَنِ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِیضَةٌ عَلَی کُلّ مُسْلِمٍ أَلَا إِنّ اللّهَ یُحِبّ بُغَاةَ الْعِلْمِ؛ رسول خدا صلی الله و علیه و آله فرمود: دانشجوئی بر هر مسلمانی واجب است، همانا خدا دانشجویان را دوست دارد. (اصول کافی ج: 1 ص: 35 روایة: 1)
آگاهی و عدم جهل مورد عنایت انبیاء بوده و انسان جاهل همیشه سرگردان و احتمال انحراف به هر سوئی را خواهد داشت و اگر انسان به علومی که احتیاج داشته باشد و نسبت به آن کوتاهی کند طبعا نسبت به آن علم اعرابی و جاهل است.
عَلِیّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمّدٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الْمِنْقَرِیّ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِیَاثٍ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللّهِ علیه السلام مَنْ تَعَلّمَ الْعِلْمَ وَعَمِلَ بِهِ وَعَلّمَ لِلّهِ دُعِیَ فِی مَلَکُوتِ السّمَاوَاتِ عَظِیماً فَقِیلَ تَعَلّمَ لِلّهِ وَعَمِلَ لِلّهِ وَعَلّمَ لِلّهِ؛ حفص گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: هر که برای خدا علم را بیاموزد و بدان عمل کند و بدیگران بیاموزد در مقامهای بلند آسمانها عظیمش خوانند و گویند: آموخت برای خدا، عمل کرد برای خدا، تعلیم داد برای خدا. (اصول کافی جلد 1 ص: 43 روایة: 6)
عَلِیّ بْنُ مُحَمّدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَی عَنْ عَلِیّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِاللّهِ علیه السلام یَقُولُ تَفَقّهُوا فِی الدّینِ فَإِنّهُ مَنْ لَمْ یَتَفَقّهْ مِنْکُمْ فِی الدّینِ فَهُوَ أَعْرَابِیّ ٌ إِنّ اللّهَ یَقُولُ فِی کِتَابِهِ لِیَتَفَقّهُوا فِی الدّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلّهُمْ یَحْذَرُونَ؛ علی بن أبی حمزه گوید: شنیدم که حضرت صادق علیه السلام می فرمود دین را خوب بفهمید زیرا هر که دین را خوب نفهمد مانند صحراگرد است. خداوند در کتابش می فرماید ( 124 سوره 9 ) تا در امر دین دانش اندوزند و چون بازگشتند قوم خود را بیم دهند شاید آن ها بترسند. (اصول کافی جلد 1 صفحه: 36 روایة: 6)
عَلِیّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ یُونُسَ عَنْ جَمِیلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِاللّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ یَغْدُو النّاسُ عَلَی ثَلَاثَةِ أَصْنَافٍ عَالِمٍ وَ مُتَعَلّمٍ وَ غُثَاءٍ فَنَحْنُ الْعُلَمَاءُ وَ شِیعَتُنَا الْمُتَعَلّمُونَ و َسَائِرُ النّاسِ غُثَاءٌ؛ و فرمود: مردم به سه دسته شوند: دانشمند و دانشجو و خاشاک روی آب، ما دانشمندانیم و شیعیان ما دانشجویان و مردم دیگر خاشاک روی آب. (اصول کافی جلد 1 ص: 41 روایة: 4)
الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمّدٍ عَنْ عَلِیّ بْنِ مُحَمّدِ بْنِ سَعْدٍ رَفَعَهُ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ عَلِیّ بْنِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ مَا فِی طَلَبِ الْعِلْمِ لَطَلَبُوهُ وَ لَوْ بِسَفْکِ الْمُهَجِ وَ خَوْضِ اللّجَجِ إِنّ اللّهَ تَبَارَکَ و َتَعَالَی أَوْحَی إِلَی دَانِیَالَ أَنّ أَمْقَتَ عَبِیدِی إِلَیّ الْجَاهِلُ الْمُسْتَخِفّ بِحَقّ أَهْلِ الْعِلْمِ التّارِکُ لِلِاقْتِدَاءِ بِهِمْ وَ أَنّ أَحَبّ عَبِیدِی إِلَیّ التّقِیّ الطّالِبُ لِلثّوَابِ الْجَزِیلِ اللّازِمُ لِلْعُلَمَاءِ التّابِعُ لِلْحُلَمَاءِ الْقَابِلُ عَنِ الْحُکَمَاءِ؛ امام چهارم علیه السلام فرمود: اگر مردم بدانند در طلب علم چه فایده ای است آن را می طلبند اگر چه با ریختن خون دل و فرو رفتن در گرداب ها باشد. خداوند تبارک و تعالی به دانیال وحی فرمود که: منفورترین بندگان من نزد من نادانی است که حق علما را سبک شمرد و پیروی ایشان نکند و محبوب ترین بندگانم پرهیزکاری است که طالب ثواب بزرگ و ملازم علماء و پیرو خویشتن داران و پذیرنده حکما باشد. (اصول کافی جلد 1 صفحه: 43 روایة: 5)
wikiahlb: طلب_علم