[ویکی فقه] طلب حقیقی (حالات نفس). خواست واقعی انسان نسبت به تحقق مطلوب را طلب حقیقی (حالات نفس) گویند.
طلب حقیقی، مقابل طلب انشایی، و به معنای خواست واقعی و باطنی انسان است که به منظور دست یابی به مطلوب خارجی اظهار می گردد. طلب حقیقی یکی از صفت های نفس و قائم به آن است.وقتی گفته می شود فلان چیز مطلوب حقیقی مولا است، یعنی خواست درونی و حقیقی وی به تحقق آن در خارج تعلق گرفته است.تحقق طلب حقیقی، به وجود لفظ و کلام (مثل امر) منوط نیست.
مصداق خارجی طلب
طلب حقیقی، مصداق خارجی طلب، یعنی طلب به «حمل شایع صناعی» است؛ برخلاف طلب انشایی که مصداق مفهومی طلب، محسوب می گردد.
عدم ملازمه بین طلب حقیقی و انشایی
میان طلب حقیقی و طلب انشایی ملازمه ای وجود ندارد؛ برای مثال، در اوامر امتحانی، طلب انشایی وجود دارد، اما طلب حقیقی وجود ندارد، چنان که امکان دارد طلب حقیقی که قائم به نفس است، مُبرِزی نداشته باشد؛ یعنی با انشا، طلب ابراز نشود.
طلب حقیقی، مقابل طلب انشایی، و به معنای خواست واقعی و باطنی انسان است که به منظور دست یابی به مطلوب خارجی اظهار می گردد. طلب حقیقی یکی از صفت های نفس و قائم به آن است.وقتی گفته می شود فلان چیز مطلوب حقیقی مولا است، یعنی خواست درونی و حقیقی وی به تحقق آن در خارج تعلق گرفته است.تحقق طلب حقیقی، به وجود لفظ و کلام (مثل امر) منوط نیست.
مصداق خارجی طلب
طلب حقیقی، مصداق خارجی طلب، یعنی طلب به «حمل شایع صناعی» است؛ برخلاف طلب انشایی که مصداق مفهومی طلب، محسوب می گردد.
عدم ملازمه بین طلب حقیقی و انشایی
میان طلب حقیقی و طلب انشایی ملازمه ای وجود ندارد؛ برای مثال، در اوامر امتحانی، طلب انشایی وجود دارد، اما طلب حقیقی وجود ندارد، چنان که امکان دارد طلب حقیقی که قائم به نفس است، مُبرِزی نداشته باشد؛ یعنی با انشا، طلب ابراز نشود.
wikifeqh: طلب_خارجی