( طلاة ) طلاة. [ طُ ] ( ع اِ ) شتر ماده گرگین. || لته پاره ای که بدان شتر را مالند. طلیاء. ( منتهی الارب ).طلاة. [ طَ ] ( اِخ ) کوهی است معروف به نجد. ( معجم البلدان ).
