طلال بن عبدالله

دانشنامه آزاد فارسی

طَلال بن عبدالله (۱۲۴۳ـ ریاض ۱۲۸۳ق)
سومین امیر آل رشید. در ۲۰ سالگی، به حکومت رسید و مانند پدرش در پی توسعۀ قلمرو خود برآمد. وادی سِرحان ، جَوْف و سَکاکه را تصرف کرد و سپس خَیْبَر و تیماء را به قلمرو خود افزود. در ۱۲۷۰ و ۱۲۷۹ ق، در حملات سعودیان به عُنَیزه شرکت و امیر سعودی را در سرکوب مخالفان یاری کرد. در سیاست داخلی ، امیری ترقی خواه و طرف دار صلح بود و کوشید تا کوچ نشینان را اسکان دهد و ویرانی جنگ های پی درپی را بازسازی کند. بازارها و کارگاه های گوناگون ساخت و بازرگانان و صنعتگران شهرهای همسایه را به حائل، فراخواند و به آن ها امتیازاتی بخشید. تسامح مذهبی طَلال، با وجود پشتیبانی او از وهابیّت، باعث شد که حاجیان مسیر حائل را برگزینند. وی حتی با شیعیان، به ویژه ایرانیان، رابطه برقرار کرد ، بدان امید که زائران ایرانی در مسیر خویش از حائل بگذرند. سرکوبی راهزنان و مطیع کردن قبیله های بیابانگرد رونق بازرگانی و تمرکز و تقویت دولت آل رشید را موجب شد.

پیشنهاد کاربران

طَلال ابن عبدالله ( زاده ۲۶ فوریه ۱۹۰۹ میلادی در مکه – درگذشته ۷ ژوئیه ۱۹۷۲ میلادی ) از پادشاهان کشور اردن بود.
تحصیلات او در مدرسه نظامی سلطنتی سندهرست انگلستان بود. پس از اینکه پدرش عبدالله بن الحسین ( عبدالله اول ) در اورشلیم به دست یک فلسطینی کشته شد از ۲۰ ژوئیه ۱۹۵۱ جانشین او شد. ملک طلال در سال ۱۹۵۲ به علت روان پریشی از پادشاهی کنار گذاشته شد و در سال ۱۹۷۲ درگذشت.
...
[مشاهده متن کامل]

طلال بن عبدالله
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/طلال_بن_عبدالله

بپرس