طلال بن عبدالعزیز آل سعود. شاهزاده طلال بن عبدالعزیز آل سعود، ( عربی: طلال بن عبد العزیز ) ( زاده ۱۵ اوت ۱۹۳۱ در شهر طائف – درگذشته ۲۲ دسامبر ۲۰۱۸ ) ، سرمایه دار اهل عربستان سعودی بود، که به علت رهبری جنبش شاهزادگان آزاد شناخته می شد.
شاهزاده طلال بن عبدالعزیز آل سعود هجدهمین فرزند ملک عبدالعزیز بود که از زنی ارمنستانی به نام موناییر به دنیا آمد. مادر طلال یکی از فراریان ارمنی بود که به همراه خانواده خود در جریان نسل کشی ارمنی ها توسط امپراتوری عثمانی به آناتولیای شرقی قرار کرده بود. موناییر هنگامی که تنها ۱۲ سال داشت، توسط پادشاه منطقه عنیزه به ابن سعود که در آن زمان ۴۵ ساله بود، پیشکش شد. [ ۱] این زن در ۱۵ سالگی باردار شد و نخستین فرزند موناییر و ملک عبدالعزیز، طلال نام گرفت و پس از آن طبق سنت اعراب موناییر، مُنَیِّر ام طلال خوانده شد. طبق گزارش های دیپلمات های بریتانیایی حاضر در عربستان، ام طلال، به سبب هوش و زیبایی خود محبوب ترین همسر ملک عبدالعزیز بود[ ۲] که در سال ۱۹۹۱ میلادی درگذشت. [ ۳]
او چهار بار ازدواج کرد. در ابتدا با ام فیصل که از او جدا شد. سپس با دختری لبنانی به نام موانا الصلح فرزند ریاض الصلح ( اولین رئیس دولت لبنان پس از استقلال ) ازدواج کرد که از وی سه فرزند به نام های ولید بن طلال، خالد بن طلال و ریما بنت طلال داشت. حاصل این ازدواج نیز جدایی عاطفی در سال ۱۹۶۲ و طلاق در سال ۱۹۶۸ بود.
او برای بار سوم با موعده بنت عبدالمحسن الانگاری ازدواج کرد که حاصل آن دو فرزند به نام های ترکی بن طلال و سارا بنت طلال بود که البته این ازدواج نیز سرانجامی جز طلاق نداشت. طلال بن عبدالعزیز نهایتاً برای بار چهارم با مجده بنت ترکی فرزند ترکی بن خالد السدیری ازدواج کرد.
حاصل این چهار ازدواج، ۱۵ فرزند است که ۹ تای آن پسر و ۶ نفر دیگر دختر هستند.
طلال در سال ۱۹۵۳ به وزارت ارتباطات منصوب شد و تا سال ۱۹۵۵ در این پست بود. سپس به معاونت وزارت دارایی رفت و ۶ سال به بعد در سال ۱۹۶۱ به وزارت دارایی عربستان رسید.
او سپس در سال ۱۹۶۲ به عنوان سفیر عربستان سعودی در فرانسه عازم پاریس شد و جنبش «شاهزادگان آزاد» را به دلیل اختلافاتی که با ملک سعود و ملک فیصل دو برادر دیگرش داشت، در تاریخ ۱۹ آگوست ۱۹۶۲ تأسیس کرد. طلال این جنبش را به کمک سه برادر دیگر خود به نام های مشاری و بدر و فواز راه اندازی کرد و به مصر گریخت تا مورد استقبال جمال عبدالناصر قرار بگیرد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشاهزاده طلال بن عبدالعزیز آل سعود هجدهمین فرزند ملک عبدالعزیز بود که از زنی ارمنستانی به نام موناییر به دنیا آمد. مادر طلال یکی از فراریان ارمنی بود که به همراه خانواده خود در جریان نسل کشی ارمنی ها توسط امپراتوری عثمانی به آناتولیای شرقی قرار کرده بود. موناییر هنگامی که تنها ۱۲ سال داشت، توسط پادشاه منطقه عنیزه به ابن سعود که در آن زمان ۴۵ ساله بود، پیشکش شد. [ ۱] این زن در ۱۵ سالگی باردار شد و نخستین فرزند موناییر و ملک عبدالعزیز، طلال نام گرفت و پس از آن طبق سنت اعراب موناییر، مُنَیِّر ام طلال خوانده شد. طبق گزارش های دیپلمات های بریتانیایی حاضر در عربستان، ام طلال، به سبب هوش و زیبایی خود محبوب ترین همسر ملک عبدالعزیز بود[ ۲] که در سال ۱۹۹۱ میلادی درگذشت. [ ۳]
او چهار بار ازدواج کرد. در ابتدا با ام فیصل که از او جدا شد. سپس با دختری لبنانی به نام موانا الصلح فرزند ریاض الصلح ( اولین رئیس دولت لبنان پس از استقلال ) ازدواج کرد که از وی سه فرزند به نام های ولید بن طلال، خالد بن طلال و ریما بنت طلال داشت. حاصل این ازدواج نیز جدایی عاطفی در سال ۱۹۶۲ و طلاق در سال ۱۹۶۸ بود.
او برای بار سوم با موعده بنت عبدالمحسن الانگاری ازدواج کرد که حاصل آن دو فرزند به نام های ترکی بن طلال و سارا بنت طلال بود که البته این ازدواج نیز سرانجامی جز طلاق نداشت. طلال بن عبدالعزیز نهایتاً برای بار چهارم با مجده بنت ترکی فرزند ترکی بن خالد السدیری ازدواج کرد.
حاصل این چهار ازدواج، ۱۵ فرزند است که ۹ تای آن پسر و ۶ نفر دیگر دختر هستند.
طلال در سال ۱۹۵۳ به وزارت ارتباطات منصوب شد و تا سال ۱۹۵۵ در این پست بود. سپس به معاونت وزارت دارایی رفت و ۶ سال به بعد در سال ۱۹۶۱ به وزارت دارایی عربستان رسید.
او سپس در سال ۱۹۶۲ به عنوان سفیر عربستان سعودی در فرانسه عازم پاریس شد و جنبش «شاهزادگان آزاد» را به دلیل اختلافاتی که با ملک سعود و ملک فیصل دو برادر دیگرش داشت، در تاریخ ۱۹ آگوست ۱۹۶۲ تأسیس کرد. طلال این جنبش را به کمک سه برادر دیگر خود به نام های مشاری و بدر و فواز راه اندازی کرد و به مصر گریخت تا مورد استقبال جمال عبدالناصر قرار بگیرد. [ ۴]
