طلاقت وجه

خوشرویی. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( حامص مرکب ) بشاشت. طلاقت وجه. خندانی. خندان روئی :
و آنکه زاده بود به خوشخوئی
مردنش هست هم به خوشروئی.
نظامی.

گشاده رویی