طلادوزی. [ طِ / طَ ] ( حامص مرکب ) عمل طلادوز. به تارهای طلا چیزی را دوختن. || ( ص نسبی ) زربفت. دوخته شده با تارهای طلا : ز یمن کلفتن و بیرم طلادوزی علم شدیم و سرآمد به شیوه اشعار.
نظام قاری ( دیوان البسه ص 81 ).
به دستار طلادوزی و بیرمهای سلطانی که ماه شمسی ای قاری چو کتان میبرد تابم.