طفیه

لغت نامه دهخدا

( طفیة ) طفیة. [ طُف ْ ی َ ] ( ع اِ ) برگ مقل. ج ، طفی. ( منتهی الارب ). خوصه مقل. ( فهرست مخزن الادویه ). اسلم. شاخه های مقل. || ماری است خبیث که بر پشت دو خط سپید دارد مانند دو برگ مقل و منه الحدیث : اقتلوا ذوالطفیتین. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس