طفو

لغت نامه دهخدا

طفو. [ طَف ْوْ ] ( ع مص ) طُفُوّ. بالا برآمدن بر آب. ( منتهی الارب ). بر سر آب آمدن چیزی. ( المصادر زوزنی ). بر سر آب برآمدن چیزی. ( منتخب اللغات ). || برگ بالای درخت ظاهر شدن. ( منتخب اللغات ). ظاهر شدن برگ بر درخت. ( منتهی الارب ). || سخت دویدن آهو و سبک رفتن آن بر روی زمین. ( منتخب اللغات ). سخت دویدن آهو. ( منتهی الارب ). || مردن. ( منتخب اللغات ) ( منتهی الارب ). || داخل شدن در کاری. ( منتخب اللغات ). در کاری درآمدن. || برآمدن و نمود گردیدن. ( منتهی الارب ).

طفو. [ طُ ف ُوو] ( ع مص ) طَفْو. بالا برآمدن بر آب. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس