طغرل شاه

لغت نامه دهخدا

طغرلشاه. [ طُ رِ / رُ ] ( اِخ ) ابن محمد. از طبقه دوم سلاجقه ، لقبش ملک مغیث الدین. بحکم وصیت پدر مالک تخت و افسر شد ودوازده سال حکومت کرد ( در کرمان ) و در سنه اثنی و ستین و خمسمائة ( 562 هَ. ق. ) وفات یافت. ( حبیب السیرچ خیام ج 2 ص 537 ). لین پول در تاریخ طبقات سلاطین اسلام لقب محمد پدر طغرلشاه را مغیث الدین و لقب خود او را محیی الدین آورده است. ( طبقات سلاطین اسلام ص 136 ).

فرهنگ فارسی

محیی الدین شاه بن محمد شاه نهمین از خاندان سلجوقیان کرمان ( جل.۵۵۱ ه.ق ./ ۱۱۵۶ م . -ف. ۵۶۴ ه.ق ./ ۱۱۶۷ م . ).
ابن محمد از طبقه دوم سلاجقه لقبش ملک مغیث الدین بحکم وصیت پدر مالک تخت و افسر شد و دوازده سال حکومت کرد و در سنه اثنی و ستین و خمسمائه وفات یافت .

پیشنهاد کاربران

بپرس